Instrukcja użycia Cystonette

Naturalny lek na zapalenie pęcherza Cystonette skutecznie łagodzi stany zapalne pęcherza moczowego. Terapeuci i urolodzy w Polsce regularnie przepisują go swoim pacjentom.

Jak przyjmować Cystonette

jak wziąć CystonetteKażde opakowanie leku posiada instrukcję opisującą jego właściwości farmakologiczne oraz opis sposobu stosowania leku. Początek efektu terapeutycznego zależy od prawidłowego spożycia.

Należy pić 2 kapsułki dziennie. Powinny być przyjmowane pół godziny przed posiłkiem, popijając szklanką wody niegazowanej. Przebieg leczenia trwa co najmniej 10 dni, bez przerwy. Lekarz może przedłużyć stosowanie leku, jeśli jest to wskazane.

Eksperci wysoko ocenili kapsułki i polecają je dorosłym mężczyznom i kobietom w każdym wieku, którzy wcześniej zmagali się z zapaleniem pęcherza i są podatni na choroby układu moczowo-płciowego.

W jakich przypadkach lek jest przeciwwskazany?

Ze względu na swój naturalny skład Cystonette jest dobrze tolerowany przez pacjentów. Przeciwwskazania do stosowania kapsułek:

  1. wiek dzieci do 12 lat;
  2. ciąża;
  3. laktacja;
  4. nadwrażliwość na składniki leku.

Działanie kapsułek

Skład leku jest wyjątkowy i nie ma na świecie analogów. Cystonette zawiera 50 razy więcej naturalnego antybiotyku D-mannozy niż żurawina. Dzięki temu lek na zapalenie pęcherza zwalcza patologiczne mikroorganizmy bez zabijania pożytecznych i bez szkody dla organizmu. Wraz z krwią D-mannoza dostaje się do nerek, a stamtąd do moczu.

Mocz zawierający D-mannozę przedostaje się do pęcherza. Jego tkanki są pokryte glukozą, więc bakterie E. coli nie mogą „przykleić się" do tkanek i są wydalane z moczem.

Wskazania do stosowania środka

Cystonette zawiera naturalne składniki. Może być stosowany jako samodzielny środek lub w połączeniu z innymi lekami. Kapsułki nie zawierają substancji syntetyzowanych chemicznie, hormonów, barwników i konserwantów. Lekarze przepisują kapsułki na:

  1. zapobieganie i kompleksowe leczenie przewlekłego i ostrego zapalenia pęcherza;
  2. zapobieganie nawrotom zapalenia pęcherza;
  3. leczenie zapalenia pęcherza u kobiet w okresie premenopauzy i menopauzy;
  4. terapia przewlekłych patologii sąsiednich narządów i układów.
  5. hipotermia;
  6. brak aktywności fizycznej;
  7. częsta zmiana partnerów seksualnych;
  8. seks bez zabezpieczenia;
  9. noszenie obcisłej bielizny;
  10. obniżona odporność, hipowitaminoza;
  11. przemęczenie;
  12. nieprzestrzeganie zasad higieny osobistej;
  13. obecność kamieni w pęcherzu.