Pojawienie się zapalenia pęcherza moczowego: cechy choroby i metody jej leczenia

Żadna osoba nie jest odporna na zapalenie pęcherza moczowego, a płeć i kategoria wiekowa nie mają najmniejszego znaczenia. Jednak ze względu na cechy anatomiczne zapalenie pęcherza rozwija się u kobiet znacznie częściej niż u silniejszej płci. O czym mówimy, gdy lekarze stawiają taką diagnozę? Zapalenie pęcherza moczowego oznacza procesy zapalne zachodzące w układzie moczowo-płciowym i atakujące przede wszystkim pęcherz moczowy i drogi moczowe. Chorobie towarzyszy ból i zwiększona częstotliwość procesów moczowych.

Ważny.W przypadku braku terminowego, kompetentnego leczenia choroba grozi przewlekłą chorobą, która jest obarczona corocznymi zaostrzeniami, którym towarzyszą nieprzyjemne objawy.

Dlatego, gdy pojawią się pierwsze objawy wskazujące na powstanie zapalenia pęcherza moczowego, należy skontaktować się ze specjalistą prowadzącym leczenie w celu potwierdzenia diagnozy i opracowania schematu leczenia.

Jak klasyfikuje się procesy zapalne?

Ustalając diagnozę, lekarze biorą pod uwagę klasyfikacje podzielone według morfologii, objawów, przyczyn prowokujących i innych licznych czynników. Zgodnie z etapami rozwoju patologii wyróżnia się:

• Ostre zapalenie pęcherza moczowego. W tym przypadku procesy zapalne pojawiają się nagle, dość krótko po tym, jak na pacjenta wpływa czynnik etiologiczny powstawania choroby. W tym przypadku pojawiające się objawy są bardzo żywe, w wyniku czego ofiara może dokładnie określić dzień rozpoczęcia patologii. Na skutki ostrego zapalenia pęcherza moczowego najbardziej narażone są kobiety w wieku 20-40 lat. Według statystyk liczba trzydziestoletnich przedstawicieli płci pięknej, którzy cierpieli na tę chorobę, sięga 30%. Według danych statystycznych u mężczyzn tylko siedmiu na 10 000 osób cierpi na ostrą postać zapalenia pęcherza moczowego. Zwykle rozwój tej postaci jest wywoływany przez różne patogeny bakteryjne.
• Przewlekłe zapalenie pęcherza moczowego. W tej postaci stale obecne są procesy zapalne w warstwie śluzowej pęcherza, okresy zaostrzeń przeplatają się z remisjami. W większości przypadków występują na tle ostrego procesu zapalnego. Przewlekłe zapalenie pęcherza moczowego u kobiet, a nawet u mężczyzn, diagnozuje się dość często, ponieważ wielu pacjentów nie udaje się do placówek medycznych w odpowiednim czasie.

Z kolei istnieje kilka rodzajów przewlekłego zapalenia pęcherza moczowego, które zależą od przebiegu klinicznego choroby:

• Ukryta forma. Charakteryzuje się bezobjawowym przebiegiem przez długi czas, zaostrzenia występują często lub są dość rzadkie i mogą wystąpić dwukrotnie w ciągu roku. Zazwyczaj ukryta patologia nie powoduje żadnych szczególnych problemów dla pacjenta, dlatego zostaje wykryta całkowicie przypadkowo podczas badania pod kątem innych problemów.
• Formularz pełnoekranowy. Problemy z tą postacią dotyczą przede wszystkim układu moczowego. Pomimo tego, że podłoże choroby nie jest bakteryjne, jest ona bardzo trudna w leczeniu.
• Trwała forma. Patologia występuje w wyniku zaawansowanego procesu zakaźnego i na podstawie zapalenia pęcherza moczowego, które występuje w ostrej postaci.

W wyniku stale występującego stanu zapalnego, warstwa śluzowa zmienia swoją strukturę i w związku z tym rozwijają się inne formy choroby - wrzodziejące, polipowe, inkrustujące, torbielowate i martwicze. Ponadto istnieją różnice w przebiegu patologii, dlatego zapalenie pęcherza moczowego może być:

• Podstawowy– rozwija się jako niezależna choroba, której pojawienie się jest wywoływane przez czynniki bakteryjne przenikające przez warstwę śluzową narządu i z innych powodów.
• Wtórny– jego powstawanie występuje równolegle z główną patologią, a zapalenie pęcherza moczowego w tym przypadku należy postrzegać jako powikłanie.

Wtórne zapalenie pęcherza moczowego dzieli się na dwie kolejne duże grupy - jedna obejmuje pozapęcherzową postać patologii, druga to wtórny torbielowaty typ choroby. Rozwój torbielowate zapalenie pęcherza moczowego wynika z obecności guzów, kamieni w pęcherzu, nieprawidłowości w jego powstawaniu, urazów i konsekwencji operacji. Pojawienie się patologii pozapęcherzowej jest wywoływane przez inne stany patologiczne i inne związane z funkcjonalnością pęcherza, w tym z rodzeniem dziecka, obecnością gruczolaka prostaty, uszkodzeniem innych układów lub narządów.

Przyczyny powstawania procesu patologicznego

Przyczyny, które przyczyniają się do powstawania procesu zapalnego, są klasyfikowane zgodnie z etiologią zjawiska. Zapalenie pęcherza moczowego może być:

• Zakaźny. Wywołują ją wirusy, bakterie lub grzyby, które przedostają się do kanału cewki moczowej drogą wstępującą lub zstępującą i penetrują warstwę śluzową pęcherza moczowego, wywierając następnie patogenny wpływ na narządy i układy. Ten typ patologii diagnozuje się w 80%.
• Traumatyczny. Zwykle rozwija się na tle uszkodzenia narządów, któremu towarzyszy infekcja zakaźna.
• Pooperacyjny. Ze względu na konieczność zastosowania cewnika moczowego po operacji może rozwinąć się patologia. Nie jest jednak w stanie w pełni zapobiec przedostawaniu się drobnoustrojów chorobotwórczych do kanału cewki moczowej.
• Cukrzycowy. Występuje jako wtórna patologia u pacjentów z cukrzycą.
• Uczulony. Zjawisko patologiczne wywoływane jest przez różne produkty wspomagające higienę intymną, które mogą powodować reakcję alergiczną u pacjenta.
• Dyshormonalne. Bardzo często obserwuje się go u kobiet w okresie menopauzy ze względu na zmiany w układzie hormonalnym, w związku z czym zmienia się funkcjonalność innych narządów.

Istnieją inne przyczyny, które mogą powodować zapalenie pęcherza moczowego. Zatem procesy zapalne mogą być spowodowane przyjmowaniem niektórych leków farmaceutycznych, które powodują produkcję akroleiny. Substancja ta podrażnia warstwę śluzową pęcherza moczowego. Ryzyko zapalenia pęcherza moczowego wzrasta, jeśli występują następujące czynniki:

• Noszenie bielizny syntetycznej, zwłaszcza gdy jest ona ściśle przylegająca do ciała. Jednocześnie rozpoczyna się aktywna proliferacja bakterii w narządach płciowych.
• Rozwiązłe kontakty seksualne z nieprzetestowanymi partnerami w pewnym momencie nieuchronnie staną się przyczyną patologii zakaźnej przenoszonej drogą płciową. A każda taka choroba może wywołać zapalenie pęcherza moczowego.
• Obecność chorób jelit i zaparcia, które skutkują aktywnym namnażaniem się oportunistycznych mikroorganizmów, które mogą przenikać do dróg moczowych.
• Niektóre choroby nerek mogą przekształcić się w pęcherz.
• Niewystarczająco silny układ odpornościowy nie jest w stanie przeciwstawić się patogennym mikroorganizmom, które dostają się do kanału cewki moczowej.

Pomimo faktu, że przyczyny zapalenia pęcherza moczowego u kobiet i mężczyzn są w dużej mierze podobne, istnieją pewne różnice. Dlatego w większości przypadków przedstawiciele płci pięknej cierpią z powodu budowy cewki moczowej. Jego otwór znajduje się obok odbytu, a sam kanał ma dużą szerokość i krótką długość. Ta anatomiczna cecha znacznie ułatwia przenikanie bakterii i E. coli do kanału.

Przyczyną zapalenia pęcherza moczowego u kobiet są także zmiany hormonalne w czasie ciąży, które mogą znacząco osłabić miejscową odporność. Nie wolno nam zapominać o menopauzie, kiedy w organizmie kobiety zauważalnie spada produkcja estrogenów. Ale to ten hormon bezpośrednio wpływa na błonę pęcherza. Ważna jest także budowa żeńskiego układu rozrodczego – obejmuje on wiele narządów, które charakteryzują się rozwojem procesów zapalnych, które następnie przenoszą się do układu moczowego.

Mężczyźni cierpią na zapalenie pęcherza moczowego wielokrotnie rzadziej niż kobiety, jednak mają swoje specyficzne czynniki, których obecność powoduje powstawanie patologii:

• Zastój moczu w obecności przeszkód mechanicznych - kamieni, nowotworów, uchyłków, ciał obcych utrudniających odpływ płynu.
• Stulejka, charakteryzująca się zwężeniem napletka.
• Procesy zapalne mogą być wywołane infekcją rozprzestrzeniającą się z kanału cewki moczowej, prostaty, pęcherzyków nasiennych, jąder i przydatków.

Ważny.Istnieją inne czynniki, które nie mają związku z układem moczowo-płciowym, ale przyczyniają się do rozwoju zapalenia pęcherza moczowego u silniejszej płci - cukrzyca, stresujące sytuacje, nadużywanie pikantnych potraw i napojów alkoholowych.

Negatywny wpływ mogą mieć urazy kręgosłupa, hipotermia i operacje przezcewkowe.

Jak objawia się zapalenie pęcherza moczowego?

Objawy towarzyszące procesom zapalnym mogą być różne i zależą od postaci patologii. Należy pamiętać, że objawy i leczenie zapalenia pęcherza moczowego u kobiet, mężczyzn i dzieci są ze sobą ściśle powiązane. Ostre i przewlekłe zapalenie pęcherza moczowego objawia się inaczej, w pierwszym przypadku charakterystyczny jest nagły początek:

• Zbyt częste oddawanie moczu, sięgające 8-15 wyjść do toalety, a pojedyncze objętości moczu są małe.
• Pod koniec opróżniania pęcherza pojawia się ból i ból w cewce moczowej.
• Ból ciągnący występuje w dolnej części brzucha, nad łonem, w dolnej części pleców i miednicy.
• Podczas wydalania moczu pojawiają się dreszcze.
• Po oddaniu moczu pozostaje uczucie niecałkowicie opróżnionego pęcherza.
• Temperatura może nieznacznie wzrosnąć, ale częściej pozostaje w zwykłym zakresie.
• Występuje ogólne złe samopoczucie.
• Wydalany mocz nie jest wystarczająco przezroczysty, w mętnej cieczy można zaobserwować krwawe wtrącenia, które uwalniają się w niewielkich ilościach w ostatnich chwilach oddawania moczu.

Jeśli leczenie ostrej postaci zostanie podjęte w odpowiednim czasie i odpowiednie, objawy negatywne ustąpią po trzech do pięciu dniach. Jeśli chodzi o przewlekłą postać patologii, taką diagnozę stawia się, gdy zaostrzenia obserwuje się co najmniej dwa razy w roku lub objawy negatywne są stale obecne, ale nie są wyraźnie wyrażone. Podczas zaostrzeń objawy patologii są charakterystyczne dla ostrej postaci, a podczas remisji objawy mogą być całkowicie nieobecne. W takim przypadku analizy nie będą miały żadnych odchyleń. Najbardziej charakterystycznymi objawami przewlekłego zapalenia pęcherza moczowego są:

• Częste - do 9-12 razy - oddawanie moczu, podczas którego okresowo pojawia się umiarkowany ból i pieczenie. W ciągu dnia następuje naprzemienność bolesnych i normalnych procesów.
• Nawet lekkie wychłodzenie organizmu czy naruszenie zasad zdrowej diety prowadzi do dyskomfortu przy wydalaniu moczu. Często dyskomfort rozwija się w zaostrzenie, a obraz kliniczny staje się żywy.
• Ból w okolicy lędźwiowej, w okolicy nad łonem, w miednicy staje się stały, choć słaby.
• Od czasu do czasu pacjentowi przeszkadza nagląca potrzeba oddania moczu, która staje się bardziej zauważalna w zimnym okresie.
• Wydzielana ciecz nie tylko staje się mętna, ale także zaczyna nieprzyjemnie pachnieć.
• W nocy pojawia się potrzeba oddania moczu, co jest typowe dla patologii gruczołu krokowego, któremu często towarzyszy przewlekłe zapalenie pęcherza moczowego.
• Zmiany wpływają także na stan psycho-emocjonalny, pacjent popada w depresję.

Osobno należy wziąć pod uwagę objawy zapalenia pęcherza moczowego u kobiet rodzących dziecko. Jak pokazuje praktyka, są bardziej podatni na patologię niż inni pacjenci. Zjawisko to wynika ze zmian w poziomie hormonów, pod wpływem estrogenów i progesteronu w początkowej fazie ciąży może rozwinąć się zapalenie pęcherza moczowego. Jednocześnie dość trudno odróżnić to od zwykłego częstego oddawania moczu, co jest naturalne w takim stanie. Oznaką jest jednak brak bólu i kłucia, mocz pozostaje przejrzysty, nie ma dreszczy, a podczas badania moczu nie widać śladów stanu zapalnego, który zwykle towarzyszy zapaleniu pęcherza moczowego.

W drugiej połowie semestru wyjścia do toalety stają się jeszcze częstsze, gdyż powiększona macica wywiera coraz większy nacisk na pęcherz. Jednak samo zjawisko nie odnosi się do objawów zapalenia pęcherza moczowego. Macica wywiera nacisk na moczowody, przez co odpływ moczu z nerek ulega pogorszeniu. Rezultatem jest rozszerzenie jam nerkowych, w którym dochodzi do zastoju moczu i może rozwinąć się odmiedniczkowe zapalenie nerek, któremu czasami towarzyszy zapalenie pęcherza moczowego.

Często sytuacja jest odwrotna - kobieta w ciąży nie ma objawów zapalenia pęcherza moczowego, ale podczas badania moczu wykrywane są zmiany zapalne. Diagnoza w tym przypadku brzmi jak „bezobjawowa bakteriuria". Jeśli takie stany wystąpią, nie ma potrzeby hospitalizacji, ponieważ można je dość łatwo wyeliminować za pomocą leczenia zachowawczego.

Inną sytuacją wymagającą osobnego rozważenia jest przewlekły stan zapalny u kobiet po 50. roku życia. Powstawanie zapalenia pęcherza moczowego wiąże się ze spadkiem poziomu wytwarzanego estrogenu, co skutkuje wysuszeniem warstw śluzowych układu moczowo-płciowego. W efekcie na powierzchni okolic warg sromowych i krocza mogą powstawać pęknięcia, przez które może przedostać się infekcja. Patologiczne mikroorganizmy, gdy dostaną się na błony śluzowe, łatwo przedostają się do pęcherza, zwłaszcza że w starszym wieku napięcie dolnych dróg moczowych ulega zauważalnemu zmniejszeniu. Sytuację często pogarsza nietrzymanie moczu, które jest charakterystyczne dla starszego pokolenia i rozwija się na tle osłabienia mięśni dna miednicy. Połączenie tych czynników powoduje powstawanie zapalenia pęcherza moczowego.

Metody diagnozowania zapalenia pęcherza moczowego

Prawidłowa diagnoza to gwarancja, że specjalista opracuje najskuteczniejszy schemat terapeutyczny dla każdego pacjenta. Jednakże techniki stosowane w obecności postaci ostrych i przewlekłych mogą się różnić. W przypadku ostrego zapalenia pęcherza moczowego należy przepisać:

• Ogólne badanie moczu. Podczas badania płynu można znaleźć leukocyty w dużych ilościach, co wskazuje na obecność procesów zapalnych. Ślady nabłonka w próbce moczu wskazują, że stan zapalny jest zlokalizowany od miedniczki nerkowej do pęcherza moczowego. Obecność czerwonych krwinek wskazuje na uszkodzenie naczyń włosowatych.
• Zalecane jest badanie ultrasonograficzne całego układu moczowego i oddzielnie pęcherza moczowego. Metoda ta pozwala zidentyfikować pośrednie oznaki procesów zapalnych zachodzących w wyściółce narządu. Ultradźwięki pomagają wykryć kamienie i piasek, które po przemieszczeniu mogą uszkodzić błony śluzowe i inne warstwy, często powodując wtórne stany zapalne i dalsze uszkodzenia naczyń krwionośnych.
• Przeprowadza się badanie flory pod mikroskopem w celu zidentyfikowania czynnika sprawczego patologii i potwierdzenia faktu, że to on wywołał powstawanie procesów zapalnych.
• Równolegle z badaniem mikroflory zaleca się wykonanie antybiogramu, dzięki któremu można określić, na jakie leki patogen jest oporny i które będą najskuteczniejsze.

Diagnozując przewlekłe zapalenie pęcherza moczowego, lekarz przepisuje ogólne badanie moczu, USG, pobieranie wymazów na florę i ten sam antybiogram. Uzupełnieniem tych badań może być badanie płynowe w celu określenia zawartości leukocytów, czerwonych krwinek i wałeczków w 1 ml moczu wraz z próbką z trzech szklanek. Tego typu analizy pozwolą na różnicowanie innych chorób rozwijających się w układzie moczowo-płciowym.

Tradycyjne leczenie za pomocą leków

Rozważmy leczenie zapalenia pęcherza moczowego u kobiet. Na początek, w przypadku zaostrzenia choroby, pacjentka potrzebuje odpoczynku i tymczasowego zaprzestania stosunku płciowego - będzie musiała zrezygnować z intymności na co najmniej 10 dni. Lekarz przepisuje szereg leków, które łagodzą stany zapalne i eliminują objawy negatywne. Aby osiągnąć jak największy efekt, leczenie musi być kompleksowe i oparte na rodzaju patologii i etapie jej rozwoju. Podczas leczenia zapalenia pęcherza moczowego u kobiet leki muszą zawierać środki przeciwdrobnoustrojowe, które mogą należeć do różnych grup:

• Fluorochinolony.
• Tetracykliny.
• Cefalosporyny.
• Makrolidy.
• Aminoglikozydy.
• Pochodne penicyliny.
• Fosfomycyny.

W przypadkach leczenia nieskomplikowanej patologii tabletki przeciwdrobnoustrojowe na zapalenie pęcherza moczowego u kobiet przyjmuje się przez trzy do siedmiu dni. Oprócz antybiotyków przepisywane są:

• Krótkie kursy leków przeciwskurczowych.
• Leki przeciwzapalne.
• Diuretyki roślinne – mogą to być herbatki nerkowe, preparaty na bazie ekstraktów.
• Immunomodulatory, w tym sok z ziela Echinacea purpurea, korzeń żeń-szenia i inne podobne środki.
• Biologicznie aktywne dodatki.

Ponadto można przepisać wkraplanie pęcherza - narząd przemywa się roztworami antyseptycznymi, a następnie podaje leki. Zazwyczaj technika ta jest wskazana w przypadku radioterapii, przewlekłego zapalenia pęcherza moczowego, w przypadku nietolerancji środków przeciwdrobnoustrojowych, a w niektórych przypadkach u kobiet rodzących dziecko.

Zapalenie pęcherza moczowego u kobiet w domu można złagodzić, stosując ciepłą podkładkę rozgrzewającą – należy ją położyć na brzuchu lub umieścić pomiędzy nogami, ale tylko wtedy, gdy postać choroby nie ma charakteru krwotocznego. Fizjoterapię można zastosować, gdy na obszar pęcherza zostanie zastosowana magnetoterapia. Powinieneś także dostosować swój sposób picia, pijąc co najmniej półtora litra oczyszczonej wody w ciągu 24 godzin.

Zwykle ostre zapalenie pęcherza moczowego można wyeliminować w ciągu 3-5 dni. Jeśli jednak objawy nie ustąpią, można rozszerzyć stosowanie środków przeciwdrobnoustrojowych poprzez wymianę leku głównego, ponieważ patogen może nie być wrażliwy na poprzedni lek. Jeśli postać patologii jest przewlekła, leczenie koncentruje się na braku nawrotów przez rok lub dłużej i eliminacji objawów. W niektórych przypadkach konieczna jest interwencja chirurgiczna, bez której trudno pozbyć się zapalenia pęcherza moczowego.

Jak jeść, jeśli rozwinie się zapalenie pęcherza moczowego

W przypadku zapalenia pęcherza moczowego ogromne znaczenie ma prawidłowe odżywianie. Podstawą schematu jest eliminacja procesu zapalnego. W związku z tym dieta powinna zawierać łatwostrawne pokarmy i dobrze dobrany sposób picia. Jeśli chodzi o zasady żywienia terapeutycznego, powinny one wyglądać następująco:

• Wybrane przez Ciebie pokarmy i napoje powinny mieć działanie moczopędne.
• Zaleca się ograniczenie spożycia soli do minimum.
• Z menu usuwane są potrawy pikantne, tłuste, smażone, konserwy i wędzone.
• Najlepiej jest przetwarzać żywność na parze lub gotować.
• Zawartość białka w żywności powinna być minimalna.
• Będziesz musiała zrezygnować z cukru i jego zamienników.
• Produkty nie powinny powodować zaparć.

W czasie zaostrzeń wymagane jest ścisłe przestrzeganie diety, ogromne znaczenie ma dobór napojów. Oprócz zwykłej wody zaleca się przyjmowanie wody mineralnej z chlorkiem wapnia, można gotować kompoty z owoców bez cukru i wyciskać soki z warzyw. W menu powinien znaleźć się sok dyniowy, który ma doskonałe działanie moczopędne. Napoje owocowe z żurawiny i borówki brusznicy pomogą wyeliminować procesy zapalne. Raz dziennie warto pić napar ziołowy z dodatkiem łyżki naturalnego miodu, sporządzany z liści borówki brusznicy i jedwabiu kukurydzianego.

W menu powinny znaleźć się świeże owoce i warzywa, preferowane są ogórki i cukinia, marchew, szpinak i dynia, gruszki i granaty oraz arbuzy. Produkty mleczne należy spożywać ostrożnie, ponieważ zawierają tłuszcz i wapń. Raz dziennie można zjeść niewielką porcję naturalnego twarogu lub jogurtu, niesolonego sera o minimalnej zawartości tłuszczu. W okresie zaostrzeń należy unikać mięsa i ryb, po poprawie stopniowo wprowadzając odmiany niskotłuszczowe. Podstawą niemal każdej diety jest owsianka z pełnego ziarna, w przypadku zapalenia pęcherza moczowego do menu można dodać otręby. Przygotowując sałatki, jako dressing należy stosować oliwę lub olej słonecznikowy. Dopuszczalne jest zjedzenie jednej garści orzechów cedrowych w ciągu 24 godzin.

Istnieją również rygorystyczne zakazy, których nie można ignorować. Dieta na zapalenie pęcherza moczowego wyklucza stosowanie:

• Owoce o dużej zawartości kwasów owocowych, ponieważ powodują podrażnienie warstw śluzowych i zakłócają gojenie się powierzchni. Na liście znajdują się jabłka, awokado, brzoskwinie i melon, owoce cytrusowe i ananas.
• Zabrania się używania octu.
• Nie można używać sosów - majonezu, ketchupu, przypraw sojowych. Zawierają dużo tłuszczu i soli.
• Cukier i słodkie desery nie są wskazane, ponieważ jest to ulubione danie patogennych mikroorganizmów, które przyczynia się do ich aktywnego rozmnażania.
• Alkohol sprzyja usuwaniu płynów, co prowadzi do odwodnienia i podrażnienia uszkodzonego narządu, podobnie działa kawa i mocna herbata parzona.
• Zabronione warzywa to szparagi, pomidory i rośliny strączkowe, cebula i czosnek, rzodkiewki i rzodkiewki, chrzan.

Ważny.Należy całkowicie wyeliminować ze swojej diety wszystkie pokarmy, które wywołują i nasilają podrażnienia oraz procesy zapalne zachodzące w pęcherzu.

Prognozy dotyczące rozwoju zapalenia pęcherza moczowego i środki zapobiegawcze

Należy rozumieć, że należy bać się nie tyle zapalenia pęcherza moczowego, ile możliwych powikłań, w tym upośledzenia krążenia moczu, uszkodzenia nerek prowadzącego do rozwoju odmiedniczkowego zapalenia nerek i zapalenia nerek, osłabienia zwieracza, co przyczynia się do nietrzymania moczu. Może wystąpić zmniejszenie wielkości narządu i utrata elastyczności. Kolejną straszną konsekwencją jest niepłodność, która jest spowodowana ciągłym stanem zapalnym.

Jednak w ostrej postaci patologii rokowanie jest dość korzystne, chyba że dochodzi do rozwoju choroby zgorzelinowej lub martwiczej. Jeśli ostra postać rozwinie się na tle upośledzonego odpływu moczu, co jest możliwe w przypadku wypadania pochwy, gruczolaka prostaty, uchyłka pęcherza i innych, choroba może stać się przewlekła, ale rokowania dotyczące wyzdrowienia są niekorzystne. Zapobieganie patologii może znacznie zmniejszyć ryzyko zapalenia pęcherza moczowego:

• Należy unikać hipotermii i zamoczenia stóp.
• Ważna jest umiejętna dieta i odpowiednie rozplanowanie jadłospisu.
• Konieczna jest staranna higiena intymna.
• Ważne jest coroczne badanie ginekologiczne u kobiet i regularne badanie prostaty u mężczyzn po czterdziestym roku życia.
• Konieczne jest wzmocnienie układu odpornościowego.
• W przypadku zaparć konieczna jest normalizacja stolca.

Ponadto należy leczyć przewlekłe choroby nerek i eliminować infekcje nabyte drogą płciową. W przewlekłych postaciach zapalenia pęcherza moczowego należy co trzy miesiące przyjmować preparaty ziołowe i leki moczopędne, aby zapobiec zaostrzeniom.